26 Aralık 2010 Pazar

I'm sad alone. I'm so sad on my own

Koca bir YALNIZlıktan ibaret dünya. Koskacaman bir YALNIZlık, yalan bulutu. Her şey, herkes yalnız. Her bile şey'den ayrı/YALNIZ. Çocuklara bitmez tükenmez derslerde öğretilen bu, sadece YALNIZlık.
Bugün günlerden ne? Aylardan hangisi; hangi yıla saplandım kaldım?

Bugün insanların can sıkıcı bahaneler bütünü olduğuna karar verdim ve
merak ediyorum;
Tanrının da bir bahanesi var mı yarattığı aciz insanlar için?

Varsa yoksa YALNIZlık!


9 Aralık 2010 Perşembe

Bu yaptığım iş ayıp/rezalet

Okumak güzel iştir ey insanlar ama yazmak biraz ...

Kafam karmakarışık son gülerde, kendimi tanımamakla meşgulüm. Narkoz etkisi yapıyor hayat, farkında değilim ayrıntıların arasına sızmış gerçeğin. Bir şiir tadında geçiyor günler.

''çekilmez bir adam oldum yine
uykusuz, aksi, lanet
bir bakıyorsun ki ana avrat söver gibi
azgın bir hayvan döver gibi
o gün çalışıyorum
sonra birde bakıyorsun ki
ağzımda sönük bir cigara gibi tembel bir türkü
sabahtan akşama kadar sırt üstü yatıyorum ertesi gün
ve beni çileden çıkarıyor büsbütün
kendime karşı duyduğum nefret ve merhamet ''

Sonra karanlık bir ormanda koşturduğunun farkında olmayan alice gibi şaşkınlıkla kulak kabartıyorum birisinin sözlerine;
Senin tek sorunun umutsuzluk ve kırılganlık diyor.
İşte şimdi hepten pes etmek üzereyim...