Bir kapsülün içine gizlenmiş ölümü beklemekteyiz. Çünkü biz büyüdük, koskocaman adamlar ve kadınlar olduk. Oysa biz 'çünkü biz büyüdük' dedikçe aslında ne kadar da çocuk olduğumuzu bir kez daha anlıyorduk. Zaman geçiyor evet. Ve bu dünyada zamanın geçmesinden daha önemli şeyler var, farkedebildik mi? Büyük büsbüyük adamlar ve kadınlar olarak içimizdekileri dökebildik mi? Ne zaman karşı karşıya otursak içimizden hep ağlamak geldi. Çünkü biz büyük adamlar ve kadınlar ''öyle ama şu da var''larla büyüdük. Belki de büyümedik, birilerinin gelip sıçtığımız gerçekleri temizlemesini beklemekteyiz. Uzun bir geçmişten sonra hala, birilerinin gelip bizim adımıza kötülüklerle savaşmasını, mutlulukları bize bırakmasını istemekteyiz.
