Sessizliğin bir sesi varmış. Gecelerin gürültüsü. Birkaç gündür dünya sustu. Yaşam düşünüp karar vermem için durmuştu sanki. Ben seni düşündüm. Sen sonsuzdun, hayalimdeki suretin sonsuz. Gece nefes alış-verişlerimi duyarken senin için de yaşadığımı hissediyordum. Evet karanlık gece bir inanç meselesiydi ve sen benim bu hayattaki tek inancımdın. İnanç gerçeklikti. Karanlık gece insanın düşünmesi için vardı ve benim tüm düş'üncelerimin yolu senin kapında sonlanıyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder